● کوکب هدايت

زان يار دلنوازم شکريست با شکايت
گر نکته دان عشقي خوش بشنو اين حکايت

بي مزد بود و منت هر خدمتي که کردم
يارب مباد کس را مخدوم بي عنايت

رندان تشنه لب را آبي نمي دهد کس
گويي ولي شناسان رفتند از اين ولايت

در زلف چون کمندش اي دل مپيچ کانجا
سرها بريده بيني بي جرم و بي جنايت

در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود
از گوشه اي برون آي اي کوکب هدايت

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نيفزود
زنهار ازين بيابان وين راه بي نهايت

هر چند بردي آبم روي از درت نتابم
جور از حبيب خوشتر کز مدعي رعايت

عشقت رسد به فرياد گر خود بسان حافظ
قرآن ز بر بخواني در چهارده روايت

شعر : حافظ
نگارگري : استاد محمود فرشچيان



□ نوشته شده در ساعت 4:49 PM توسط taxi |

● با کسم نيست سر گفت و شنود اي ساقي

حوصله نوشتن ندارم . ولي تصميم ميگيرم يه چيزي بنويسم . آخه چي بنويسم ؟ پشت چراغ قرمز ... نه ، چراغ سبز ... نه ولش کن همين شعري رو که شجريان داره مي خونه مي نويسم .

برسان باده که غم روي نمود اي ساقي
اين شبيخون بلا باز چه بود اي ساقي

حاليلا نقش دل ماست در آيينه جام
تا چه رنگ آورد اين چرخ کبود اي ساقي

ديدي آن يار که بستيم صد اميد در او
چون به خون دل ما دست گشود اي ساقي

تشنه خون زمين است فلک ، وين مه نو
کهنه داسي که بس کشته درود اي ساقي

بس که شستيم به خوناب جگر جامه جان
نه ازو تار به جا ماند ونه پود اي ساقي

حق به دست دل من بود که در معبد عشق
سر به غير تو نياورد فرود اي ساقي

در فرو بند که چون سايه درين خلوت غم
با کسم نيست سر گفت و شنود اي ساقي .


شعر از ه . ا . سايه

□ نوشته شده در ساعت 8:50 AM توسط taxi |

● تار

شيخ ابوالحسن خرقاني گويد :
" شيخ ما شب همه شب کتاب همي خواند و مي گريست . چون سپيده دميد ، نغمه تاري شنيد . به سجده در آمد و گفت : سبحان الله ، آوازي از بهشت شنيدم! "

□ نوشته شده در ساعت 1:11 PM توسط taxi |